Dit huis staat zelfs op naam van ene Nicolaas. Hier moet Dion zich bevinden. Ik heb reeds begrepen dat hij hier samen woont met ene Keijzer.

Als ik het trappenhuis bestijg, slaat er een hond aan. Van boven klinkt: 'He, Kees'. Zover ik weet was ik hier toch in cognito. Op de eerste verdieping gaat er een deur op een kier als ik langsloop. Twee ogen bespieden mij in het donker. Dit is toch  niet zo'n heel slechte buurt?

Op twee hoog is het een enorme zooi. Overal staan boeken, liggen paraplu's, oude koffers, stapels enveloppen en allerlei zaken waar van het me geheel onduidelijk is waarom iemand het uberhaupt zou verzamelen. Uit de boxen komt keiharde muziek.

Er is hier ook duidelijk al enige tijd niet meer schoon gemaakt. In de keuken ligt een partij vuile theedoeken waarmee je niet eens de vloer zou willen dweilen. De bewoners hebben klaarblijkelijk recent een feestje gehad want de hoeveelheid lege flessen op het balkon, reikt tot de bovenburen.

Ik besluit het toilet te bezoeken. Niet zozeer uit interresse meer uit pure noodzaak. Hier begin ik de spirit van de bewoners wat beter te begrijpen. Op het toilet worden heel wat diepe filosofien uitgevonden en daarna weer om zeep geholpen. Dion zijn agenda ligt op tafel. Ik bekijk de afspraken van deze week: Bij dinsdag staat bij geschreven donderdag. Ik heb geen enkel idee wat dit te betekenen heeft, verder heeft hij op vrijdag een tango avond. Ik besluit een van beide zaken is nader te onderzoeken: dinsdag=donderdag of tango