Een paar verhalen uit de oude doos.
Je jeugd doorbrengen op de Voorweg
Dat was nog eens leuk.
Er woonden allemaal gekke vrolijke gezinnen
En daar gaan we onze anekdote beginnen.
We deelden lief en leed
Voor de kinderen was het af en toe een heerlijke keet.
Bezoekjes over en weer
Oppassen keer op keer.
Zo ook op een dag
Had Marjan Dion bij ons gebracht.
Met de waarschuwing vooral goed op hem te letten
Zodat hij niet de hele boel in de fik zou zetten.
We dachten, "jeetje wat een gedoe"
En waren bij het idee al lichtelijk moe.
Maar op de dag zelf hebben we niets van dat alles gemerkt
Hij had dolle pret met Willemijn en Bettien ze vonden het ijzersterk.
Met het rolbankje over de houten vloer
Willemijn en Bettien vonden het rete stoer.
Je werd wel horendol
Maar ze hadden een lol.
Bij terugkomst van Marjan vroegen we of ze wel de echte Dion had gestuurd
Hij was zo geweldig voor Willemijn en Bettien dat de vriendschap via de Voorweg nu al jaren voortduurt.
Een ander verhaal kunnen we nog vertellen
Dat was toen Dion erg hard de trap af kwam snellen.
Dit is een pijnlijk verhaal
Het gebeurde op 24 juni allemaal.
Bettien was jarig en iedereen zat in de tuin
Ineens hoorden we een vreselijke dreun.
Iedereen rende naar binnen
We wisten niet goed wat we moesten beginnen.
Dion lag onder een tafel van puin
Verstopt tot aan zijn kruin.
Gelukkig had hij zich niet ernstig bezeerd
En zijn we naar de tuin teruggekeerd.
Daar vertelde Dion zijn verhaal:
Hij was aan het stunten op de trap
Daarna hoorden wij die klap.
Hij was van de trap gedonderd, naast de hoek van de tafel was een spleet
Het blad schoot omhoog en de chaos was compleet.
Aan dit soort stunts raak je niet gewent
Maar ach wat heet, Dion is en blijft een fijne vent.
Dit kwam uit de oude doos van Hans, Thea, Willemijn en Bettien Wolters