Hoge donkere flats en veel gespuis van rond de 20 jaar. Sommige balkons staan vol vuilniszakken, oud meubilair en oude koelkasten. Hoe kan een mens hier wonen. Toch heb ik begrepen dat Anke Petra hier 5 jaar van haar leven gewoont heeft. Met de volgekladderde lift ga ik naar haar kamer op haar eenheid.

Ik druk op de bel van haar kamer. Een onbekende mede student doet de deur voor mij open en laat mij binnen. De kamer wekt de indruk dat de hoeveelheid meubilair eigenlijk voor twee kamer bedoeld is en dat je met deze hoeveelheid keukenspullen een weeshuis kan voorzien.

Op de tafel ligt een folder van het nationaal park de hoge veluwe, een studiegids en staat een pot thee.