De titel van dit tekstfragment is voor meerdere uitleg vatbaar. De uiteindelijke interpretatie is aan de lezer.

De hoofdrolspeelster verwachtte ten opzichte van een ander fragment op de weddingsite waarschijnlijk een omgekeerde taalkeuze. Eilaas.

Anke-Petra is geboren op acht maart negentienhonderd negenenzestig. Ze liet toen al weten dat ze kwam en vervolgens dat ze er was! Aangenaam! Puur natuur. Direkt al een eigen kijk op de wereld, die voor haar snel groter werd en dus ook intenser te bestuderen, te verkennen viel. Waarvan te genieten was. Soms tot wanhoop van de beide ouders? Waar zou ze zijn?

Vaak ging ze mee het bos in of de hei over. Zodra haar beentjes haar konden dragen werd er verstoppertje gespeeld. Tevens nam ze aandachtig alles op. Begreep of kende ze iets niet, het werd gevraagd.

Redder in de nood op zijn ongeveer één à twee jarige leeftijd was geen probleem. Bij het benzine tanken had "heit" de sleutels in het contactslot van de auto laten zitten en de deur per ongeluk dicht gegooid; in het slot. Anke-Petra in het zitje op de achterbank. Haar was duidelijk te maken uit het zitje te klimmen en het vergrendelpennetje van het achterportier omhoog te trekken. Zie daar, het zweet verdween van vaders voorhoofd.

Als het uitzicht beperkt is kun je je horizon verruimen door een hogere positie in te nemen. Anke - Petra klom daartoe bv.in de paal van de waslijn, om een bijenzwerm bij de achterburen te kunnen zien hangen, of haar vader een snoekbaars te zien fileren. Het liefst stond ze er op de neus bij.